Blog nr 5: "De show", de evaluatie en Liwonde National Park

Nou, "de show" donderdag verliep iets anders dan gedacht. We zouden de jongens meenemen als zij zouden uitzoeken waar we moesten zijn er wanneer het zou beginnen. Eerst was dit 16:00u, later werd het 17:00u. Aangezien we in Malawi zijn, gesloten we er rond 18:00u te zijn. Daar aangekomen was alles stil en werd ons gevraagd om buiten te wachten. Eenmaal binnen 15 minuten later bleek waarom. Ze waren nog bezig met opzetten. Typisch, dachten wij. Rustig afwachten, we zien wel wat er komt en er stond wel al wat muziek op gelukkig. Later op de avond blijkt dat "de show" bestaat uit 2 artiesten en pas om 20:00u begint, wat hier dus 21:30u betekent. Tegen die tijd zijn wij koud, moe en hongerig en besluiten we terug te gaan. Jammer, vooral voor de jongens, dat ze het concert missen dat uiteindelijk tot 04:00u is doorgegaan, maar mooi om te zien hoe zo'n evenement hier wordt opgezet en het Heineken-biertje was prima! Het is trouwens niet zo dat we het lokale bier niet hebben geproefd, maar dat is simpelweg niet te zuipen.

Op vrijdag hebben we onze eerste evaluatie van de week, die hier elke vrijdagochtend plaatsvindt. Hij begint om 08:00u, maar iedereen is 3 kwartier te laat en dus op tijd. De vergadering wordt bijgewoond door alle LIYO-members en opent met het zingen van het Malawiaanse volkslied. Vervolgens wordt de week geëvalueerd en worden de grootste knelpunten besproken. Daarna sluit William, de projectleider, de vergadering af met een goede en duidelijke analyse, heldere richtlijnen over de communicatie naar ons toe (bvb altijd uitleggen wat er gebeurt en Engels praten waar we bij zijn) en een goed verhaal over wat er de komende weken verwacht wordt. Ondanks de ietwat schorre stem van William aangezien hij wel wist hoelaat het concert begon, waren we erg onder de indruk van zijn praatje. We spreken met hem af dat we de komende weken onze focus leggen op de lokale weeskinderen en het bouwen van een huis in de buurt. Afgelopen week was vooral rondkijken en iedereen leren kennen, maar de komende 2 weken willen we graag iets duurzamer te werk gaan. Op die manier kunnen we hopelijk echt iets achterlaten als we straks uit Malawi vertrekken. Het is hier altijd even afwachten of de plannen doorgaan, maar we hebben er behoorlijk vertrouwen en in ieder geval zin in. De vergadering wordt afgesloten met het Nederlandse volkslied, waarvan iedereen tot onze lichte verbazing de melodie kan meeneuriën.

Na de evaluatie begint het weekend (Malawianen houden van weekend en vrijdagmiddag hoort daarbij). Voor Noortje en mij betekent dit een tripje naar Liwonde National Park. Na wat boodschapjes en een goede lunch bij Packachere Hostel, gaan we richting het natuurpark. Wauw! Wat een locatie. Een kamp met houten hutjes, een kampvuur, een prachtige dorm, een grote buiten-keuken, uitzicht-platforms en.. mooie douches. Douchen! Na 5 dagen niet douchen, is het heel fijn om onder deze schone, ruime, warme, half-binnen-half-buiten-douche te staan. Daarna schoon en tevreden de zonsondergang bekeken (waar nog even 2 olifanten voorlangs renden) en heerlijk gegeten bij het "candle light dinner" (er is hier geen elektriciteit) met zo'n 20 andere kampverblijvers. Voor wie Expeditie Robinson kijkt: hier zijn, doet ons denken aan winnaarseiland.

Op zaterdag staan de safari's op het programma. Wekker om 05:15u en verzamelen om 06:00u. Daar kregen we echter te horen dat er te veel mensen waren om mee te gaan met de game drive (autosafari) en werden er vrijwilligers gevraagd die het programma wilden omgooien (dit ondanks de inventarisatie die op vrijdagavond tijdens het eten was gemaakt, maar zoals veel hier gaat zo'n inventarisatie "ongeveer" en kan het later dus anders blijken). Wij boden ons aan, wat betekende dat we om 08:00u de boatsafari gingen doen en 's middags de game drive. Na een week Malawi waren we wel gewend aan veranderende plannen en er waren voordelen: in de vroege ochtend is het hier steenkoud, nu konden we nog even ons bed in en we waren nu met een klein groepje. Helaas wel voor niks opgestaan, maar hier worden we een paar uur later op de boot voor beloond. Langs de oever komen we een kudde van ongeveer 40 olifanten tegen! De boot kan ontzettend dichtbij komen. Voor vrijdag had ik nog nooit een olifant buiten de dierentuin gezien, dus 40 bij elkaar in het wild is heel bijzonder. Tijdens de rest van de boottocht zien we bij elkaar nog zo'n 100 nijlpaarden, 4 krokodillen, een hoop vogels en in de verte wat hertachtige dieren. Geslaagd tochtje!

Na even bijkomen in het kamp en een flinke lunch, is het tijd voor de game drive. Met een groep van 9 man in een flinke wagen met de kleine, dikke, vrolijke en grappige Henry als gids/chauffeur. Al binnen een half uur hebben we heel wat impala's (soort hertjes) en 3 olifanten gespot. Mooi om die enorme beesten tussen de bomen door te zien lopen en ondertussen even een boomstam te zien eten alsof het een kaasstengel is. Het is nog even spannend wanneer Henry de bollende weg verkeerd inschat en de auto met de linkerbanden in de gleuf naast de weg terecht komt waardoor we allemaal in een angstaanjagende hoek naar links hangen. Gelukkig is de auto ervoor gemaakt en krijgt Henry hem weer de weg op. Ondanks de mooie woorden "just some lose bricks" is ook Henry even geschrokken, maar we kunnen er opgelucht om lachen en de rest van de rit is vlekkeloos. De volgende uren rijden we door prachtige landschappen van bizar veel verschillende bomen, uitgestrekte velden, cactussen en grassen. We zien nog meer impala's, apen, kleine vogels, zwijnen (Pumba van de Lion King), grote herten en een adelaar. Er wordt Hakunamatata gezongen in de auto, het laatste uurtje worden er biertjes en frisjes uit een coolbox getoverd en we zien de zonsondergang vanuit deze bijzondere natuur. Top!

's Avonds nagenieten met een douche, prima buffet, zowaar een toetje en een nachtelijk wandelingetje naar het uitkijkpunt omdat er olifanten in de buurt zijn. Uiteindelijk alleen het gekraak van boomstammen gehoord, maar wij hadden onze portie olifanten van de dag al wel gehad. Na het tandenpoetsen nog even het kamp afgezocht naar 3 Engelsen die per ongeluk Noortje's tandenborstel hadden gejat (vrij hilarische situatie) en toen naar bed.

Vandaag is het zondag en zo gaan we die ook invullen. Geen plannen behalve dat we vanmiddag terug rijden naar Zomba, waar we eten bij Packachere om de nieuwe vrijwilligers vanuit Nederland te ontmoeten. Eén daarvan sluit vanaf morgen aan bij ons project. Noortje en ik slapen wel al vanavond in de community, dus genieten vandaag nog even van de "luxe" en de rust van dit kamp. Komende week hopen we goed werk te kunnen verrichten op het project en volgend weekend staat de flinke hike op Mulanje Mountain op het programma. Vandaag nog even goed uitrusten dus.